Over tekenen en schilderen

Vaak wordt me de vraag gesteld hoe het nu toch komt dat mijn tekeningen zo "anders" zijn in vergelijking tot mijn schilderijen. Eerlijk gezegd begrijp ik deze vraag niet zo goed. Bij een schrijver is zijn of haar poëzie toch duidelijk een ander medium dan een roman. Of, vergelijkbaar, bij een componist is een stuk voor pianosolo wezenlijk anders dan een strijkkwartet of een symfonie.

In dat vlak moet mijn antwoord worden begrepen. Een tekening ontstaat, met simpel materiaal, als een zo veel mogelijk directe en eenduidige reflex op het onderwerp. Het is, in mijn geval, nooit een precieze voorstudie voor ander werk. Het is de neerslag van de eerste emotie die het onderwerp teweeg brengt en staat als zodanig volledig op zichzelf.

Bij het maken van een schilderij is dat alles anders. Hier komen veel verschillende zaken samen. De herinnering zelf, soms de geschiedenis van de plek, de vergelijking met andere situaties en soms het samenvoegen ervan. Er zijn nog vele andere en soms complexe invloeden die kunnen optreden tijdens het schilderen, maar ik hoop dat het duidelijk is dat het tekenen en het schilderen voor mij verschillende (maar gelijkwaardige) zaken zijn.